Onbetaalde arbeid

Op maandag 20 juni, de Dag van de Schoonmaak, roepen Furia en  Femma Wereldvrouwen op om mee te betogen en pal achter de poets- en huishoudhulpen te staan.  

We dringen aan op een akkoord dat een duurzaam antwoord biedt op de verloning en werkomstandigheden in de dienstenchequesector.  Daarnaast zijn structurele maatregelen die de waardering van reproductieve arbeid [1] – zowel betaalde als onbetaalde zorg- tastbaar maken, broodnodig.

De tweede zondag van mei roept traditioneel voor veel moeders beelden op  van zelfgemaakte knutselwerkjes, (cliché) gedichtjes en boeketjes bloemen. Ook in de schuiven van mijn moeder vond ik afgelopen weekend oude schatten terug. ‘MIJN MAMA IS PERFECT’ is een zinnetje dat op meerdere brieven van het papier spat.

Op het eerste zicht een lief compliment, maar het zette me aan het denken. Het idee van ‘de perfecte moeder’ is namelijk helemaal niet zo onschuldig. De ‘perfecte/ ideale/… moeder’ is een verzameling van normen, vooringenomenheden en ideeën over wat ‘goed moederschap’ precies betekent. Die houden wij als samenleving, zonder dat we het altijd goed en wel beseffen, mee in stand.

Moederen, of zorg dragen, doe je niet enkel voor je kind. Je moedert voor je buren, je broers en zussen, je kennissen. En zij moederen (of vaderen) ook voor jou. Vooral in zuiderse culturen gebeurt dat zorgen voor elkaar veel meer in de gemeenschap. Buren, tantes, vrienden en kennissen. Ze voeden je kinderen mee op, bieden een luisterend oor en zorgen voor jou op je oude dag.

Het grote Corona- beest teistert helaas nog altijd onze levens. Steeds meer ouders met schoolgaande kinderen spraken zich de vorige weken uit tegen het kluwen van onduidelijke maatregelen, voortdurend gejojo en de vermoeiende uitzichtloosheid. Hun opinies, doordrongen van woorden als ‘onhoudbaar’ ‘alarmbel’ en ‘noodkreet’, droegen bij aan de versoepeling van de quarantainemaatregelen. Daarmee kwam er helaas geen einde aan de moeilijke situaties waarin ouders zich bevinden.