Kinderen aankleden en naar school brengen, je huis opruimen, een maaltijd op tafel toveren, een luisterend oor bieden aan een vriendin, mantelzorg verrichten voor een naaste, als vrijwilliger activiteiten organiseren in je buurt ,… Het lijken doodgewone dagdagelijkse activiteiten, maar niks is minder waar. Het is die onbetaalde zorg die het kloppend hart vormt van onze samenleving. Zonder valt de maatschappij stil. En toch krijgt onbetaalde zorg onvoldoende erkenning en waardering.
