De combinatie betaalde arbeid en onbetaalde arbeid (opvoeding, huishoudelijke taken, mantelzorg, vrijwilligerswerk …) staat toenemend onder druk en is evenzeer toe aan een inspirerend verhaal.

‘Het persoonlijke is politiek’ komt uit de feministische beweging en geldt bij uitstek voor de combinatieproblematiek. We mogen het niet reduceren tot een conflict in de privésfeer, maar moeten het beschouwen als een maatschappelijke uitdaging.

Geïnspireerd door solidariteit en rechtvaardigheid en met een genderbril op, analyseert Femma in haar rapporten de uitdagingen en lanceert ze een nieuw combinatieverhaal. Eentje dat past in een sociale, ecologisch en economisch duurzame samenleving.

De terminologie lenen we van Flora vzw. We verruimen het begrip ‘arbeid’ en spreken in dit rapport over professionele of betaalde arbeid (voorzien in de materiële behoeften), zorgarbeid (instaan voor zorg over de generaties heen), sociale arbeid (kunnen bijdragen tot en terugvallen op een ruimere gemeenschap) en zelfarbeid (persoonlijk welzijn en ontplooien van de eigen talenten). De laatste drie vormen van arbeid clusteren we in de term ‘onbetaalde arbeid’.

Delen: