Op 1 mei vieren we traditiegetrouw de arbeid en de verwezenlijkingen van de arbeidersbeweging.   Voor velen een verdiende feestelijke vakantiedag. Een dag waarop we het werk neerleggen en lekker niets doen? Of toch niet helemaal?

Je gaat op 1 mei misschien niet werken, toch doe je arbeid. En wat je doet, houdt de samenleving draaiende.  Wist je dat slechts 41,2% van het arbeidsvolume in ons land betaald is? Meer dan de helft is dus onbetaald. We hebben het hier over vrijwilligerswerk, opvoeden van kinderen, mantelzorg, huishoudelijke taken… Onbetaalde arbeid is de ruggengraat van ons economisch systeem. Onmisbaar en toch onzichtbaar en ondergewaardeerd.

1 mei, ook dag van de onbetaalde arbeid

We pleiten ervoor om stil te staan bij al het werk, ook dat wat je dagelijks doet en zelf niet spontaan bekijkt als arbeid. Want zou het niet billijk zijn als onbetaalde arbeid evenveel waardering kreeg als betaalde? Dat hoeft niet in geld te zijn, maar liefst wel in de vorm van waardering en zichtbaarheid.

In het debat rond evenwicht werk-privé mag het onbetaalde werk niet ontbreken.

Vandaag wordt arbeid geassocieerd met een louter economische activiteit.  De mens wordt bekeken als consument en / of arbeidsfactor. Vrijwilligerswerk, burenhulp, kinderen opvoeden, mantelzorgen, kortom zorgdragen voor jezelf, je naasten en je omgeving, tellen niet mee.  Mensen zijn zorgzaam en altruïstisch. Een zorgzaamheid die we moeten verankeren in ons economisch systeem.

Wat zou jij verdienen? Doe de test.

Stel je voor, je krijgt 10 euro netto per uur voor al je dagelijkse taken. Dit is het gemiddeld netto uurloon van een poetsvrouw of kinderverzorger. Je berekent hoeveel je verdient, van de opvoeding van je kinderen tot het huishoudelijk werk.

Doe hier de test en bereken de waarde van jouw dagelijkse inzet.

Maak de waarde van onbetaalde arbeid zichtbaar aan de hand van een grondig tijdsbestedingsonderzoek en een meetinstrument dat de verhouding tussen het volume van betaalde en onbetaalde arbeid in de economie weergeeft.

Femma streeft naar een opwaardering van onbetaalde arbeid

Ons sociaaleconomisch beleid moet een prominentere plaats geven aan de organisatie, verdeling en waardering van onbetaalde arbeid.  

Om onzichtbare arbeid zichtbaar te maken hebben we cijfers nodig. Ondubbelzinnige, transparante cijfers. We hebben nood aan relevante indicatoren die de omvang en de verdeling van onbetaalde arbeid in kaart brengen.

Het bruto binnenlands product (bbp), de indicator die nu vooruitgang meet, geeft een volledig vertekend beeld. Ook de ‘aanvullende indicatoren voor het meten van levenskwaliteit, menselijke ontwikkeling, de sociale vooruitgang en de duurzaamheid van onze economie’ spitsen zich nog te veel toe op betaalde arbeid.

Wat wij zeggen: maak de waarde van onbetaalde arbeid zichtbaar aan de hand van een grondig tijdsbestedingsonderzoek en een meetinstrument dat de verhouding tussen het volume van betaalde en onbetaalde arbeid in de economie weergeeft.

Wat zou jij verdienen als je voor al je taken betaald werd? Doe hier de test en laat het ons weten in een reactie onder dit artikel!

Delen: