In 1930 voorspelde de econoom John Maynard Keynes dat de westerse mens in 2030 slechts drie uur per dag zou moeten werken. De filosoof Bertrand Russell rekende op vier uur: 'Er zal geluk en levensvreugde zijn,' schreef hij, 'in plaats van overspannen zenuwen, vermoeidheid en buikpijn.'

Anno 2019 onthouden we vooral dat laatste. Want we hebben het druk, druk, druk. En dat vreet aan je welzijn, je gezondheid, je relatie en aan kwaliteitsvolle momenten met je gezin. Tweeverdieners en eenoudergezinnen staan onder druk. Ze hebben het moeilijk om alle waardevolle aspecten in hun leven op een aangename manier te combineren. Het evenwicht tussen ‘moeten’ en ‘willen’ is zoek.

Waarom naar een 30-urenwerkweek?

Voor Femma is het duidelijk: de 30-urenweek is de nieuwe norm. Met z’n allen minder werken zorgt ervoor dat we het werk gelijker verdelen tussen mensen en tussen levensfases. Een kortere werkweek betekent minder uitgebluste mensen en een kwaliteitsvollere combinatie van onbetaalde arbeid en betaalde arbeid.  Als werktijd en privétijd meer in balans zijn, dan heb je meer tijd en energie voor andere waardevolle dingen in je leven. Zoals: quality time met je geliefden, me-time inlassen, zorgen voor je ouders of hulpbehoevenden, vrijwilligerswerk doen, nieuwe dingen leren en je wereld verruimen … Minder werken is beter voor veel en voor velen.

30-urenwerkweek, het kan!

Femma geeft zelf het voorbeeld en experimenteert in 2019 met de 30-urenwerkweek met behoud van een voltijds loon. We herdachten onze arbeidssituatie en wierven nieuwe collega’s aan. In samenwerking met de VUB, Kind en Samenleving en Flanders Synergy onderzoeken we welk effect zo’n kortere werkweek, met loonbehoud, heeft op de levens van onze werknemers. Voor de resultaten is het wachten op 2020. Maar experimenten in het buitenland zijn positief. In Zweden bijvoorbeeld stelde men vast dat werknemers die minder uren werken, minder fouten maken.

Femma-werknemers zijn nu ongeveer halfweg het experiment. Enkele getuigenissen:

‘Voor mij is er nu geen druk op de ketel meer.’

‘Maandag of geen maandag, mijn dagen zijn tegenwoordig bijna allemaal even fijn om aan te beginnen.’

‘Rustiger in mijn hoofd, maar ook rustiger in mijn hart.’

Waar Femma naar streeft: de 30-urenwerkweek als nieuwe norm voor voltijds werken

Het Europees Sociaal Handvest stelt in 2§1 dat de ondertekende lidstaten ‘redelijke dagelijkse en wekelijkse arbeidstijden vast moeten stellen, waarbij de werkweek geleidelijk dient te worden verkort voor zover de vermeerdering der productiviteit en andere van invloed zijnde factoren zulks toelaten’.  De Europese Commissie geeft geen gevolg aan artikel 2§1, integendeel.

In het verlengde van dit Handvest vragen wij van de overheid dat zij de kortere werkweek ondersteunt en faciliteert door:

  • Zelf het goede voorbeeld te geven en experimenten op te zetten met een kortere
  • Een nieuw aanmoedigingsstelsel voor de kortere werkweek uit te werken én te promoten. Het huidige schiet te kort: de RSZ-korting is te mager en te beperkt in de tijd.
  • De ‘redelijke dagelijkse en wekelijkse arbeidstijden’ terug op scherp te zetten in de arbeidswet. Die arbeidstijdwet werd uitgehold door de wet ‘werkbaar en wendbaar werk’ in 2017. Deze wet versoepelt de regels voor overuren, avond-, nacht- en weekendwerk. Het is vooral de werkgever die hier aan flexibiliteit wint ten koste van de werknemer.

Laten we dus met z’n allen kiezen voor de 30-urenwerkweek.

Minder werken = meer jobs = meer levenskwaliteit.

Keynes mag gerust zijn.

Delen: