Met wat maak ik je blij op moederdag?

Minstens even waardevol als de eventuele gift, is het gesprek dat we hebben. Zij aan het begin van haar beroepsloopbaan, terwijl de mijne naar haar einde loopt. Of ik, als ik opnieuw kon beginnen, dezelfde keuzes zou maken. Ze vraagt me eigenlijk een soort bilan op te maken van m’n combinatie-leven van de laatste 35 jaar. ‘Dat is wellicht een heel moeilijke vraag’ voegt ze er snel aan toe. ‘Helemaal niet. In de loop der jaren vroeg ik me regelmatig af of dit voor mij een goed leven was. Als ik nu terugblik ben ik globaal genomen best tevreden.  Ik zou dezelfde grote keuzes maken. Slechts een paar dingen zou ik anders bekijken en aanpakken.  Vergeet ook niet dat je nooit helemaal zelf kiest. De maatschappelijke context,  je partner en kinderen, je familie en vrienden en zelfs  je werkgever bepalen mee hoe je je leven vormgeeft.  Onvoorspelbare gebeurtenissen of situaties komen op je pad en beïnvloeden de koers die je vaart.  Toch begint alles bij zelf goed weten wie je bent en wat je van je leven verwacht.  En in functie daarvan maak je gerichte keuzes.’

Ze vraagt me of ik dat als jonge vrouw al allemaal ‘zo mooi op een rij’ had.  ‘Neen hoor en ik ben zeker niet perfect. Maar ik had wel een aanvoelen én een beeld van wie ik ben en welk soort leven ik wilde. Dat groeide door de opvoeding thuis, op school en in de jeugdbeweging. Toen de grote wereld openging werd ik geconfronteerd met bevestiging, maar ook met heel wat vraagtekens. Het drong (bij momenten pijnlijk) tot me door dat er niet één model-leven is maar dat je zelf  je leven lang keuzes moet  maken. En kiezen is verliezen, … maar liefst zo min mogelijk zeker?’

Ze dringt aan om meer concreet te zijn, om aan te geven wat ik hetzelfde of precies anders zou doen. Kwestie van enig advies voor haar eigen leven?  Wat ik zeker opnieuw zou doen:

• Bij studies en beroepskeuze je laten leiden door je waarden, interesses en talenten. Eerder je hart dan de markt volgen. Ik vind rechtvaardigheid én solidariteit heel belangrijk en werk graag met mensen. Vandaar  mijn studies in menswetenschappen en bewegings- en vormingswerk als job.
• Voltijds betaald werk zoeken dat aansluit bij wie je bent en wat je graag doet, liefst  bij een ‘goeie’ werkgever.  Niet zozeer de hoogte van het loon, dan wel de arbeidsvoorwaarden zijn van tel. Betaald werk draagt bij tot een zinvol leven en geeft je financiële zelfstandigheid. Naast het goede gevoel, maakt het een groot verschil voor je pensioen of op het moment dat je alleen komt te staan. 
• Het huishoudelijk werk en de zorgen thuis delen met je partner en kinderen. Als je man daar ook zo over denkt wordt dit een gezamenlijk project, waarin je ook de kinderen kan inschakelen.  Jarenlang deed mijn man spontaan minstens zijn deel. Pas sinds hij dat niet meer kan na een verkeersongeval merk ik hoeveel zwaarder het is om  alle huishoudelijke taken alleen te moeten doen.
• Breder kijken dan je betaald werk en je zorg thuis. Vrijwilligerswerk in een vereniging en in mijn buurt geven een meerwaarde aan mijn leven.  Familie, vrienden en buren hebben sowieso een plaats in het échte leven, met veel mooie en soms ook moeilijke dagen .

Ze knikt beamend. Zo kent ze mij, haar mama. ‘En wat zou je dan anders doen?’ vraagt ze nieuwsgierig. ‘Ik  zou het huishoudelijk werk van in het begin enigszins anders bekijken, ook al heb ik geen spijt van hoe het  bij ons gelopen is. Het ging gewoon zo in de gegeven context.  Misschien zitten hier mogelijke overwegingen in voor jou.’

• Ik zou meer een ‘goed-genoeg’ huishoudster en moeder zijn. Mijn perfectionisme en m’n spiegeling aan bepaalde rolmodellenmaakten dat ik teveel tijd besteedde aan dingen die niet van wezenlijk belang zijn. Die ‘eisen’ legde ik mezelf op, zo leerde ik veel later.
• Verder zou ik enkele uren per week betaalde huishoudhulp inschakelen. Pas toen ik alleen instond voor het huishouden heb ik me noodgedwongen daartoe laten overhalen. Ik heb er nog geen moment spijt van gehad en denk nu: dit had ik veel eerder moeten toelaten! Want dat was het: enkel mijn eigen perfectionisme stond in de weg.

‘Door deze twee verbeterpunten  zou ik wellicht wat meer tijd gehad hebben voor tuinieren en lezen.  En wellicht was ik dan een iets rustiger vrouw geweest, wat mijn naaste omgeving en misschien zelfs m’n werk ten goede zou gekomen zijn. Ooit zei een arts van IDEWE me, toen ik gehaast op het medisch onderzoek aankwam: ‘Mevrouw, je werkt met mensen? Dan moet je rustig proberen zijn, dat is zoveel aangenamer voor jezelf en voor de anderen.’ Ze had overschot  van gelijk.

Intussen werk ik in 2019 bij Femma in de 30-urige werkweek, een experiment rond ‘nieuw voltijds’. Ik beeld me in hoe anders mijn leven er zou uitgezien hebben als ik altijd maar 6 uur per dag buitenshuis zou gewerkt hebben, of systematisch 4/5 dagen in plaats van 5/5. Ik denk aan zoveel positieve effecten: op mijn gezin, m’n bredere omgeving en last but not least op mezelf. Dat gun ik mijn (klein)kinderen en hun generatiegenoten;  als moeder wil je het beste voor je (klein)kinderen.

 ‘Moeders leggen bruggen tussen generaties’ wordt wel eens gezegd.  Een gift voor wetenschappelijk  onderzoek dat evenwichtig en kwaliteitsvol combineren van arbeid en zorg op de (maatschappelijke) rails probeert te krijgen is dus een geknipt geschenk voor moederdag. Bovendien hoeft het niet eens duur te zijn. Je bepaalt zelf hoeveel je geeft. En bij 40 € of meer ontvang je een fiscaal attest waarmee je 45 % recupereert.Stort meteen op BE 87 0689 1027 4194 met vermelding 'Gericht op Evenwicht'.

Overweeg jij ook om je geschenk voor moederdag (of je verjaardag, of …) te vervangen door een gift voor dit wetenschappelijk onderzoek?  Geef je kinderen tijdig een hint én een woordje uitleg. Samen maken we een mooie toekomst voor onze (klein)kinderen.