De 30 urenweek van Chris

Vooral vrouwen (en mannen) in de beroepsactieve leeftijd worstelen dagelijks met de combinatie van betaalde arbeid en al de andere dingen die zij moeten of willen doen in hun leven. Femma is ervan overtuigd dat een alternatief mogelijk is: een collectieve arbeidsduurvermindering voor iedereen en meer tijd voor zorg (voor kinderen, mantelzorg, zelfzorg, vrijwilligerswerk, …) zou alvast verbetering kunnen betekenen. Om deze overtuiging kracht bij te zetten én te leren voor de samenleving, geeft Femma in 2019 zelf het voorbeeld.

Hoe ziet mijn week er uit?

Concreet komt het er voor mij op neer dat ik vier dagen per week werk. Twee dagen (dinsdag en donderdag) pendel ik naar Brussel  voor overleg, vergadering en vorming. Dan zie ik mijn collega’s. De twee andere dagen (maandag en vrijdag) doe ik telewerk  van thuis uit.  Die dagen besteed ik vooral aan lees- en schrijfwerk en voorbereiding van de overleggen. Woensdag is mijn niet-voor-Femma-werken-dag. Dit werksysteem is voor mij interessant en haalbaar. Het past bij mijn leven als oudere werknemer en mantelzorger.

De 30-urige werkweek geeft niet alleen meer ademruimte maar ook effectief ‘extra’ uren voor niet-betaald werk. Het is een uitdaging om de vrijgekomen tijd goed te besteden en niet zomaar te laten vollopen. Hierover moet je nadenken en afspraken maken met je naasten, maar vooral met jezelf.

Een extra geschenk onder de kerstboom

Ik dacht na onder de kerstboom en vulde enkele gepersonaliseerde tijdsdoosjes. Een extra geschenkje waar de ontvangers zeer blij mee zijn. Tijd is kostbaar, tijd geven is dus een mooi gebaar. En vermits ik dit jaar tijd ‘vrij’ krijg, kan ik een deel daarvan wegschenken. Dat maakt mijn leven evenwichtiger en is een kleine persoonlijke bijdrage aan een warmere samenleving.

Benieuwd naar de inhoud van m’n gepersonaliseerde  tijdsdoosjes?

• Mijn man krijgt van mij ook in 2019 de nodige mantelzorg. Ik voeg er een extra portie ‘kwali-tijd’ samen aan toe: één woensdag per maand maken we een uitstap. Een bezoek aan Namen is al gepland.
• Mijn dochter mag zoals voorbije jaren rekenen op een dag hulp in het huishouden bijv. dressing helpen opruimen, een dag tuinhulp en een keertje gezellig samen shoppen. Nieuw voor 2019 zijn ‘schrijfsels’ over haar leven, mijn leven en ‘het leven’ in het algemeen. Ze vraagt er al langer naar. Ik maak er werk van.
• De vriend van onze dochter krijgt ook een stukje van m’n tijd. Ik beloofde hem alvast een grote schotel home-made lasagne voor een gezellig etentje met z’n vroegere Chirovrienden.
• Mijn vader wordt volgende maand 88 jaar. Z’n fysieke- en mentale toestand is nog goed maar hij beseft dat hij ‘einde seizoen’ is; zo zegt hij zelf. Hij praat graag over vroeger. Ik ga hem ondervragen over z’n leven: Wie/wat heeft hem gemaakt tot wie hij is? Wat wil hij zijn (klein)kinderen meegeven? Ik luister goed en schrijf het zorgvuldig uit, voor hem en voor ons.
• Mezelf gun ik tijd om het huishoudelijk werk rustiger te doen, om enkele romans te lezen (een hobby die ik herontdekte), te schrijven en nieuwe recepten uit te proberen (koken is een hobby).

En zonder gepersonaliseerd tijdsdoosje gaat een stuk van mijn (extra) tijd in 2019 sowieso naar

• Familie, buren en vrienden; het warme netwerk van delen, geven en nemen.
• De lokale Femmagroep waarin ik als vrijwilliger meewerk en de andere occasionele engagementen die ik in m’n buurt opneem.

De 30-urige werkweek geeft wat ruimte in de agenda

Het is de bedoeling om die tijd ‘zinvol’ te besteden. Op de vraag hoe dit dan concreet moet is er geen kant-en-klaar-antwoord.  Dat is voor iedereen anders omdat het samenhangt met je persoonlijkheid, leeftijd, levenssituatie en context.

Mijn tijdsinvulling zal er in 2019 lichtjes anders uitzien, maar de manier waarop ik in het leven sta blijft dezelfde. Ik vind spontane kleine ontmoetingen belangrijk. Als je die toelaat of stimuleert, spendeer je sowieso tijd die je vooraf niet kan inplannen. Ik ga graag met mensen in gesprek over dingen die hen en mij bezighouden.  Heel vaak gaat het over  facetten van combinatie van arbeid en zorg. Méér dan ooit wil ik hierover praten: met vrouwen en mannen, individueel en in groep. Ik zal empathisch luisteren, misschien enkele vragen stellen en in gesprek gaan. Een kleine bijdrage tot het maatschappelijk debat en de actie die op termijn leidt tot verandering van de samenleving.